Spalski Park Krajobrazowy
Więcej na stronie - https://parkilodzkie.pl/npk/spalski-pk
Park został utworzony w 1995 r., w okolicach Spały i Inowłodza, na terenie województwa łódzkiego. Obejmuje on częściowo lub całkowicie tereny gmin: Inowłódz, Poświętne, Rzeczyca, Tomaszów Mazowiecki, Lubochnia, Czerniewice, Opoczno i Sławno. Siedziba dyrekcji Parku znajduje się w Spale.
Spalski Park Krajobrazowy wraz ze strefą ochronną położony jest na obszarze Wzniesień Południowomazowieckich i obejmuje wschodnią część Równiny Piotrkowskiej oraz północno – wschodni fragment Równiny Radomskiej.
Park stanowi obszar o dobrze zachowanych cechach krajobrazu naturalnego z bogatym i różnorodnym światem roślinnym i zwierzęcym. Chroni on dolinę rzeki Pilicy wraz z najbardziej cennymi przyrodniczo terenami przyległymi. W granicach parku przeważają tereny leśne (57,4%), ale znaczny udział mają też użytki rolne (35,6%). Pozostałe 7% powierzchni przypada na tereny zainwestowane i wody.
Na tle równinnego, mało lesistego krajobrazu Polski Środkowej dolina rzeki Pilicy wyróżnia się malowniczością i różnorodnością krajobrazu. Pilica płynie tutaj naturalnym korytem, miejscami meandrując. Liczne wysepki, mielizny, starorzecza stwarzają dobre warunki siedliskowe dla wielu gatunków roślin i zwierząt.
Najbardziej atrakcyjny krajobrazowo fragment doliny to przełomowy odcinek rzeki w okolicach Inowłodza. Z krawędzi wysoczyzny na Legnicy i Zakościelu rozpościera się rozległy widok na dolinę Pilicy i zwarte kompleksy leśne. Równie atrakcyjnym miejscem widokowym są tereny krawędziowe w okolicach Łęgu i Grotowic.
W rozległej dolinie Pilicy występują mozaikowo: łąki, resztki starych drzewostanów, wrzosowiska murawy piaskowe, turzycowiska i trzcinowiska. Na terenie Parku dominują lasy sosnowe w różnym wieku, ale spotyka się również lasy mieszane i liściaste: olsy, grądy, świetliste dąbrowy oraz łęgi olszowo – jesionowe. Najciekawsze przyrodniczo lasy ze starymi drzewostanami występują w okolicach Spały, Konewki, Luciążnej, Żądłowic i Smardzewic.
Liczbę występujących tutaj gatunków roślin naczyniowych można wstępnie oszacować na ponad 800. Łącznie na terenie Parku stwierdzono: 19 gatunków roślin objętych ochroną całkowitą (m.in. lilię złotogłów, orlika pospolitego, widłaki, storczyki), 11 ochroną częściową (paprotkę zwyczajną, pierwiosnkę wyniosłą, kocanki piaskowe) oraz 42 gatunki, które w Polsce Środkowej występują nielicznie.
Najlepiej poznaną grupa kręgowców występujących na terenie Spalskiego Parku Krajobrazowego są ptaki. Dotychczas na terenie parku stwierdzono 205 gatunków, w tym 140 mających tu swoje lęgowiska. Z wyjątkiem 3 gatunków (wrony siwej, sroki i gawrona) wszystkie inne patki bądź to podlegają ochronie bądź też są ptakami łownymi.
W Pilicy oraz jej starorzeczach stwierdzono występowanie 28 gatunków ryb i jednego przedstawiciela smoczkoustych – minoga strumieniowego. Odnotowano również 9 gatunków płazów, w tym 6 chronionych oraz 5 gatunków gadów, wszystkich podlegających ochronie.
Dobrze zbadane są ssaki tego terenu – występuje tu 31 gatunków, z czego 7 objętych jest całkowitą ochroną, a 12 należy do zwierzyny łownej. Należy podkreślić występowanie zwierzyny grubej, a zwłaszcza dzików, saren, jeleni szlachetnych i danieli.
Jak dotąd na terenie Spalskiego Parku Krajobrazowego i jego otuliny utworzono jak dotąd 5 rezerwatów przyrody. W granicach Parku leżą 3 rezerwaty: Konewka, Spała i Żądłowice, w granicach otuliny dwa – Sługocice i Jeleń. Interesującym miejscem jest Ośrodek Hodowli Żubrów w Książu k. Smardzewic, znajdujący się od 1976 r. pod zarządem Kampinoskiego Parku Narodowego.
Spalski Park Krajobrazowy wraz z otuliną jest obszarem o bogatej historii sięgającej średniowiecza. Leży na obszarze granicznym trzech historycznych prowincji: Wielkopolski, Małopolski i Mazowsza. Sytuacja ta wywarła niewątpliwy wpływ na język, folklor i zabytki kulturowe.
Duże wartości krajobrazowe, które objawiają się przede wszystkim malowniczością doliny i rzeki Pilicy, obecnością dużych kompleksów leśnych oraz usytuowanie na skrzyżowaniu szlaków handlowych już od dawna przyciągały na ten teren wielu ludzi. Świadczy o tym czas powstania i funkcje miejscowości takich jak: Inowłódz z romańskim kościołem pw. św. Idziego i ruinami zamku kazimierzowskiego, Spała – dawny ośrodek łowiecki i rezydencja prezydentów II Rzeczypospolitej czy Rzeczyca i Luciąża.
Znaną miejscowością jest również Studzianna – Poświętne, na terenie której znajduje się bardzo cenny obiekt budownictwa sakralnego – zespół kościelno – klasztorny Filipinów, stanowiący cenny przykład architektury barokowej. Na terenie Spalskiego Parku Krajobrazowego występują ponadto liczne zabytki techniki, takie jak wiatraki, młyny wodne i tartaki.
We wsiach zachowały zabytkowe drewniane zabudowania m.in. w Brzustowie, Brudzewicach oraz Studziannej – Poświętnem. Na obszarze parku przetrwał żywy folklor regionu rawskiego i opoczyńskiego – ośrodkami gdzie kultywowane i rozwijane są tradycje ludowe są: Królowa Wola, Zakościele, Rzeczyca, Poświętne czy Brudzewice.
Liczne miejsca pamięci narodowej znajdujące się w obrębie parku związane są głównie z okresem II wojny światowej. Należy do nich pomnik poświecony pamięci legendarnego majora Henryka Dobrzańskiego "Hubala" w Anielinie.
Park został utworzony w 1995 r., w okolicach Spały i Inowłodza, na terenie województwa łódzkiego. Obejmuje on częściowo lub całkowicie tereny gmin: Inowłódz, Poświętne, Rzeczyca, Tomaszów Mazowiecki, Lubochnia, Czerniewice, Opoczno i Sławno. Siedziba dyrekcji Parku znajduje się w Spale.
Spalski Park Krajobrazowy wraz ze strefą ochronną położony jest na obszarze Wzniesień Południowomazowieckich i obejmuje wschodnią część Równiny Piotrkowskiej oraz północno – wschodni fragment Równiny Radomskiej.
Park stanowi obszar o dobrze zachowanych cechach krajobrazu naturalnego z bogatym i różnorodnym światem roślinnym i zwierzęcym. Chroni on dolinę rzeki Pilicy wraz z najbardziej cennymi przyrodniczo terenami przyległymi. W granicach parku przeważają tereny leśne (57,4%), ale znaczny udział mają też użytki rolne (35,6%). Pozostałe 7% powierzchni przypada na tereny zainwestowane i wody.
Na tle równinnego, mało lesistego krajobrazu Polski Środkowej dolina rzeki Pilicy wyróżnia się malowniczością i różnorodnością krajobrazu. Pilica płynie tutaj naturalnym korytem, miejscami meandrując. Liczne wysepki, mielizny, starorzecza stwarzają dobre warunki siedliskowe dla wielu gatunków roślin i zwierząt.
Najbardziej atrakcyjny krajobrazowo fragment doliny to przełomowy odcinek rzeki w okolicach Inowłodza. Z krawędzi wysoczyzny na Legnicy i Zakościelu rozpościera się rozległy widok na dolinę Pilicy i zwarte kompleksy leśne. Równie atrakcyjnym miejscem widokowym są tereny krawędziowe w okolicach Łęgu i Grotowic.
W rozległej dolinie Pilicy występują mozaikowo: łąki, resztki starych drzewostanów, wrzosowiska murawy piaskowe, turzycowiska i trzcinowiska. Na terenie Parku dominują lasy sosnowe w różnym wieku, ale spotyka się również lasy mieszane i liściaste: olsy, grądy, świetliste dąbrowy oraz łęgi olszowo – jesionowe. Najciekawsze przyrodniczo lasy ze starymi drzewostanami występują w okolicach Spały, Konewki, Luciążnej, Żądłowic i Smardzewic.
Liczbę występujących tutaj gatunków roślin naczyniowych można wstępnie oszacować na ponad 800. Łącznie na terenie Parku stwierdzono: 19 gatunków roślin objętych ochroną całkowitą (m.in. lilię złotogłów, orlika pospolitego, widłaki, storczyki), 11 ochroną częściową (paprotkę zwyczajną, pierwiosnkę wyniosłą, kocanki piaskowe) oraz 42 gatunki, które w Polsce Środkowej występują nielicznie.
Najlepiej poznaną grupa kręgowców występujących na terenie Spalskiego Parku Krajobrazowego są ptaki. Dotychczas na terenie parku stwierdzono 205 gatunków, w tym 140 mających tu swoje lęgowiska. Z wyjątkiem 3 gatunków (wrony siwej, sroki i gawrona) wszystkie inne patki bądź to podlegają ochronie bądź też są ptakami łownymi.
W Pilicy oraz jej starorzeczach stwierdzono występowanie 28 gatunków ryb i jednego przedstawiciela smoczkoustych – minoga strumieniowego. Odnotowano również 9 gatunków płazów, w tym 6 chronionych oraz 5 gatunków gadów, wszystkich podlegających ochronie.
Dobrze zbadane są ssaki tego terenu – występuje tu 31 gatunków, z czego 7 objętych jest całkowitą ochroną, a 12 należy do zwierzyny łownej. Należy podkreślić występowanie zwierzyny grubej, a zwłaszcza dzików, saren, jeleni szlachetnych i danieli.
Jak dotąd na terenie Spalskiego Parku Krajobrazowego i jego otuliny utworzono jak dotąd 5 rezerwatów przyrody. W granicach Parku leżą 3 rezerwaty: Konewka, Spała i Żądłowice, w granicach otuliny dwa – Sługocice i Jeleń. Interesującym miejscem jest Ośrodek Hodowli Żubrów w Książu k. Smardzewic, znajdujący się od 1976 r. pod zarządem Kampinoskiego Parku Narodowego.
Spalski Park Krajobrazowy wraz z otuliną jest obszarem o bogatej historii sięgającej średniowiecza. Leży na obszarze granicznym trzech historycznych prowincji: Wielkopolski, Małopolski i Mazowsza. Sytuacja ta wywarła niewątpliwy wpływ na język, folklor i zabytki kulturowe.
Duże wartości krajobrazowe, które objawiają się przede wszystkim malowniczością doliny i rzeki Pilicy, obecnością dużych kompleksów leśnych oraz usytuowanie na skrzyżowaniu szlaków handlowych już od dawna przyciągały na ten teren wielu ludzi. Świadczy o tym czas powstania i funkcje miejscowości takich jak: Inowłódz z romańskim kościołem pw. św. Idziego i ruinami zamku kazimierzowskiego, Spała – dawny ośrodek łowiecki i rezydencja prezydentów II Rzeczypospolitej czy Rzeczyca i Luciąża.
Znaną miejscowością jest również Studzianna – Poświętne, na terenie której znajduje się bardzo cenny obiekt budownictwa sakralnego – zespół kościelno – klasztorny Filipinów, stanowiący cenny przykład architektury barokowej. Na terenie Spalskiego Parku Krajobrazowego występują ponadto liczne zabytki techniki, takie jak wiatraki, młyny wodne i tartaki.
We wsiach zachowały zabytkowe drewniane zabudowania m.in. w Brzustowie, Brudzewicach oraz Studziannej – Poświętnem. Na obszarze parku przetrwał żywy folklor regionu rawskiego i opoczyńskiego – ośrodkami gdzie kultywowane i rozwijane są tradycje ludowe są: Królowa Wola, Zakościele, Rzeczyca, Poświętne czy Brudzewice.
Liczne miejsca pamięci narodowej znajdujące się w obrębie parku związane są głównie z okresem II wojny światowej. Należy do nich pomnik poświecony pamięci legendarnego majora Henryka Dobrzańskiego "Hubala" w Anielinie.
