Rezerwat „Diabla Góra” jest również miejscem pamięci narodowej z czasów powstania styczniowego i II wojny światowej.
Na początku sierpnia 1944 roku rozpoczął, w ramach akcji „Burza”, działalność bojową w rejonie Opoczna 25 Pułk Piechoty Armii Krajowej Ziemi Piotrkowskiej i Opoczyńskiej. Zgrupowanie liczące początkowo 580 żołnierzy operowało do listopada w rejonie pomiędzy Opocznem, Przysuchą a Końskimi – przyjmując zrzuty broni oraz skupiając żołnierzy innych formacji AK, w tym rozbitych po Powstaniu Warszawskim grup z Kampinosu.
16 sierpnia doszło do wielogodzinnej zażartej bitwy w rejonie Diablej Góry na zachód od Żarnowa. Udana poranna zasadzka partyzancka na 40- osobową grupę żandarmów terroryzujących wieś Brzezie wywołała ze strony niemieckiej jeszcze tego samego dnia atak odwetowy na zgrupowanie AK. Liczebnie siły były wyrównane, ale oddziały Wehrmachtu i niemieckiej żandarmerii dysponowały lepszym uzbrojeniem.
Ostatecznie o wyniku starcia zadecydowała skuteczniejsze dowodzenie i determinacja po stronie polskiej. Niemcy wycofali się, tracąc ogółem 60 zabitych i wielu rannych
Źródło informacji: Ziemia Odrowążów.
Krzyż partyzancki na szczycie Diablej Góry
.jpg)
.jpg)
Pomnik upamiętniający bitwę pod Diablą Górą.
