W połowie XIX wieku przy ulicy, którą współcześnie nazywa się ulicą Staromiejską, wypalano cegłę z gliny pozyskiwaną w sąsiedztwie cegielni. Właścicielami tego zakładu byli Dziewulski i bracia Lange. W kolejnych latach zaczęto wypalać cegłę ogniotrwałą, płytki szamotowe i produkować płytki kamionkowe. Na początku XX wieku powstało „Towarzystwo Akcyjne Zakładów Ceramicznych Dziewulski i Lange”. W tym czasie nastąpił rozwój firmy – powstał kolejny zakład przy Piotrkowskiej w Opocznie, glinkę dowożono z Rozwad i pokładów koło Skarżyska oraz kupione zostały pokłady glin w Sławiańsku na Ukrainie, gdzie również powstał zakład wypalający płytki ceramiczne. Lata międzywojenne to dalszy rozwój firmy, zmiany technologiczne i wzrost produkcji w opoczyńskich zakładach. W 1950 roku nastąpił proces upaństwowienia przedsiębiorstwa, które zostało unowocześnione i rozbudowane. Od podstaw zbudowano zakład Nr 3 oddany do użytku w 1963 roku a w roku 1976 w kolejnym nowym zakładzie nr 4 uruchomiono produkcję ceramicznych płytek podłogowych i ściennych.
Tak na przestrzeni 150 lat Opoczno stało się centrum i potentatem w produkcji płytek.
